یورش به کنسولگری ایران در کربلا مصادف با سالگرد یورش به سفارت آمریکا در تهران
یورش به سفارتخانههای دیگر کشورها از جمله از رویدادهایی است که گهگاه در ایران اتفاق افتاده است. مانند حمله به سفارت آمریکا (آبان ۵۸)، بریتانیا (آذر ۹۰) و عربستان سعودی(دی ۹۴).
حمله به اماکن دیپلماتیک معمولا توسط برخی افراد «ناشناس» یا «خودسر» انجام گرفته است. در جمهوری اسلامی مثلا در یورش به سفارت آمریکا، بریتانیا یا عربستان سعودی، یورشگران ناشناخته نبودند. برعکس در مورد حمله به سفارت آمریکا، یورشگران «دانشجویان پیرو خط امام» نام داشتند. به معنای آنکه افرادی با حمایت عالیترین مقام کشور دست به این اقدام زدند. همان مقام عالی (آیتالله خمینی) نه تنها اقدام دانشجویان را تقبیح نکرد بلکه آن را «انقلاب دوم» نامید. در مورد حمله به سفارت آمریکا نه تنها عوامل آن خودسر و ناشناس نبودند بلکه با اراده نظام جمهوری اسلامی دیپلماتهای آمریکایی را برای ۴۴۴ روز در اسارت گرفتند.
در سرتاسر جهان مطلقا هیچ کشور یا سازمان بینالمللی این اقدام را تایید نکرد هیچ؛ سیل محکومیتها از سوی کشورها، نهادهای بینالمللی و چهرههای سرشناس علیه جمهوری اسلامی روانه شد. این در حالی است که تاکنون جمهوری اسلامی در حد اظهار یک کلمه، اظهار پشیمانی نکرده است.
حمله به سرکنسولگری ایران در کربلا مصادف با حمله به سفارت آمریکا
در اعتراضاتی که طی هفتههای اخیر در عراق رخ داد و یورش به سرکنسولگری ایران در کربلا، واقعیت تلخی را به تصویر کشید.
کربلا مهمترین شهرمقدس برای شیعیان است که جمهوری اسلامی سالانه با راهپیمایی اربعین عملا با این اقدام «مانور قدرت» انجام میدهد. اینک این شهر به صحنهای تبدیل گردید که به سرکنسولگری ایران در آن یورش شد و حمله کنندگان شعارهای ضد جمهوری اسلامی در آن سر دادند.
شواهدی در دست نیست که مقامات دولتی عراق در این حمله دست داشته باشند. برعکس اهتمام دولت عراق تا آنجا بوده که برای تامین امنیت این مکان دیپلماتیک و جان دیپلماتهای ایرانی مداخله کرده که در نتیجه آن تاکنون ۴ نفر کشته شدهاند.
پیش از این به اماکن دیپلماتیک ایران در گوشه گوشه جهان تعرض شده بود. حمله به کنسولگری ایران در مزار شریف (مرداد ۷۷) که طی این حمله هفت دیپلمات و یک خبرنگار گروگان گرفته شده ایرانی کشته شدند. سقوط مزارشریف و به دنبال آن حمله طالبان به سرکنسولگری جمهوری اسلامی، از پیامدهای تسلط گروه مرتجع طالبان در افغانستان بود.
یورش به کنسولگری ایران در کربلا مصادف است با چهلمین سالگرد یورش به سفارت آمریکا در تهران. یعنی چهل سال پیش، نه فقط عدهای دانشجوی خودسر، بلکه «پیروان خط امام» مبادرت به عملی مغایر با قوانین بینالمللی کردند که حمایت شخص اول نظام را تا هم اکنون پشت سر خود داشته و دارد.
حال در چهلمین سالگرد آن اقدام، مشابه آن حادثه در عراق، اما، در کربلا تکرار شده، با این فرق که در حمله به کنسولگری ایران در کربلا دولت عراق خود را تا سرحد شلیک به معترضان عراقی در حمایت از یک ساختمان دیپلماتیک موظف میداند، ولی در ایران در تک تک یورشها، حکومت از حملات شورشیان حمایت کرده است.
ایران یکی از امضا کنندگان «کنوانسیون وین» به معنای تعهد در صیانت از دیپلماتهای خارجی و اماکن دیپلماتیک (مصوب ۱۹۶۱) است که بر اساس آن دولت میزبان خود را متعهد میداند کلیه تمهیدات را برای حسن اجرای این کنوانسیون فراهم آورد. بهرغم این تعهد بارز، جمهوری اسلامی تاکنون نه یک بار بلکه بارها این کنوانسیون مهم را نقض کرده است.
مهم آن است که جمهوری اسلامی به استناد کنوانسیون وین از دولت عراق خواستار تامین امنیت اماکن دیپلماتیک خود است، در حالیکه چهل سال پیش دقیقا مصادف با همین روز خود کنوانسیون وین را بهطور فاحش نقض کرد و همچنان به نقض آن مفتخر است.
تاریخ انتشار: ۴ نوامبر ۲۰۱۹