برنامه «ساعت پرسش» مورخ ۲۸ نوامبر ۲۰۲۰
علیزاده: به تازگی برخی تئوریپردازان جوان در ج ا تئوریی را مطرح میکنند. آنان میگویند که برای اولین بار از دوران امپراتوری
گستره هخامنشیان، این ج ا است که به آبهای مدیترانه دست یافته است. ( اشاره به اینکه با حضور در سوریه دسترسی ایران به مدیترانه میسر شده است و از جغرافیایی کنونی خود فراتر رفته؛ چیزی در حد امپراتوری هخامنشیان!!).
حال،پرسش این است که
اولا آیا این تئوری پردازیها تا چه اندازه ریشه در واقعیت دارد؟
ثانیا ج ا که تاریخ پادشاهان ایران را در کتابهای درسی سانسور میکند چرا به جای توسل به مفاهیم و نهادهای مذهبی، متوسل به نهادهای ایران باستان مانند امپراتوری هخامنشیان شده است؟
اما، پاسخ من:
اولا این تئوریپردازی به هیچ رو ریشه در واقعیت ندارد به یک دلیل ساده که مثلا ایران در اردن و ترکیه و قبرس و عربستان اصلا حضور نظامی ندارد.
امپراتوی هخامنشیان سرتاسر منطقه را درنوردیده بود، نه بخشی از آن را. این لفاظی ها فقط ریشه در توهمات دارد.
ثانیا توسل به این تئوریهای «من درآوردی» برای این است که شعار «دفاع از حرم» تدریجا کارکرد خود را پس از تثبیت اوضاع در سوریه از دست خواهد داد.
پس ناچار باید محمل دیگری برای ادامه حضور خود باید بتراشند. چه محملی بهتر از استفاده ابزاری از گرایش باستانگرایی مردم ایران که این سالها گسترش یافته است.
اما، مضحک آن است که تئوری پردازان ج ا در حالی متوسل به «شکوه» ایران باستان برای توجیه حضورشان در منطقه میشوند، که «روز ملی کوروش» را ممانعت به عمل میآوردند.
