یادداشت های پیشین ( فارسی )

سوال از رییس دولت : “قضیه ای” دیگر برای “کِش” ندادن

طرح سوال از احمدی نژاد به «حکم حکومتی» علی خامنه ای از دستور کار مجلس خارج شد. بنا به درخواست 76  نماینده قرار بود از احمدی نژاد درباره عملکرد دولت در نوسان شدید ارز در شهریور 91 توضیح بخواهند.

طرح سوال از احمدی نژاد به «حکم حکومتی» علی خامنه ای از دستور کار مجلس خارج شد. بنا به درخواست ۷۶  نماینده قرار بود از احمدی نژاد درباره عملکرد دولت در نوسان شدید ارز در شهریور ۹۱ توضیح بخواهند.

این درخواست رهبر در حالی است که وی در سخنان خود طرح سوال از احمدی نژاد را «از دو جنبه قابل تحسین و تمجید» ارزیابی کرده بود: یکی به دلیل«مسؤلیت نمایندگان ملت در قبال مسائل کشور» و دیگر به دلیل «مسئولیت مسئولان اجرایی(دولت) در ارائه پاسخ همراه با اعتماد به نفس و شجاعت».

شگفت انگیز است که به رغم این اقدام تحسین برانگیز مجلس و دولت از نگاه رهبر انقلاب اسلامی، وی می افزاید که «معتقدم این حرکت تا همین جا کافی است و دیگر ادامه نیابد… همین جا تمام کنند “قضیه” را…کشور احتیاج دارد به آرامش….مردم هم آرامش را دوست دارند…(تنش)همان چیزی است که دشمن می‌خواهد».- ۱ آذر ۹۱-

علی مطهری از مهمترین نمایندگان مدافع طرح سئوال از رئیس جمهور در مجلس با گردن نهادن به فرمان رهبر گفت “ما با وجود اینکه فکر می‌کنیم سئوال مفید است اما تابع این «حکم حکومتی» هستیم.”

بدین ترتیب این فرمان رهبر، اقدامی جدید در تشخیص «قضیه ای دیگر برای کش ندادن» است. پیش از این او در قضیه اختلاس سه هزار میلیارد تومانی گفته بود :«نباید این قضیه را کِش دهند».

اما پرسش این است چرا رهبر جمهوری اسلامی برای خارج کردن این سوال از دستورکار مجلس “ناگزیر” از توسل به حکم حکومتی شد؟

مواردی از حکم حکومتی

درخواست متوقف ساختن قانون مطبوعات (قانونی که اصلاح طلبان مجلس ششم در زمان ریاست مهدی کروبی به دنبال آزاد کردن فعالیت مطبوعات بودند) و ابقای حیدر مصلحی وزیر اطلاعات به رغم برکناری او توسط احمدی نژاد دو مورد برجسته اند که علی خامنه ای با اختیارات فراقانونی خود در مورد نخست خواستار خروج آن از دستور کار مجلس ششم شد و در مورد دوم اختیارات رییس دولت را در برکناری وزیران خود نقض کرد. هر دو این اقدامات غیر قانونی رهبر، با حکم حکومتی توجیه شدند در حال که بنا به تشخیص ناظران این دو مورد در نهاد خود می توانستند خطراتی را برای نظام جمهوری اسلامی (بخوانید رهبر) به همراه داشته باشند.

حکم حکومتی در سوال نکردن از رییس دولت

پرسش این است وقتی خامنه ای خود مدعی است سوال مجلس از احمدی نژاد، تحسین و تمجید دارد (چرا که مجلس به وظایف خود عمل کرده و رییس دولت با شجاعت حاضر به پاسخگویی است) چرا باید رهبر از حکم حکومتی استفاده کند؟ چه خطری در ورای سوال از احمدی نژاد نهفته بود که خامنه ای حاضر به مداخله غیرقانونی دیگر شد؟

 پاسخ خامنه ای یک کلام بیش نیست: «ادامه این کار همان چیزی است که دشمن می خواهد». این تمام حکمت و مصلحت نهفته در تشخیص رهبر فرزانه! است که اقدام تحسین آمیز مجلس (به گفته خود او) را خنثی می کند. آن گاه این پرسش پیش می آید که اگر مصلحت در سوال کردن نیست تا دشمن سوء استفاده نکند، چرا رهبر از آغاز جلوی طرح سوال را در پیغام های محرمانه نگرفت تا دشمن در همین اندازه نیز سوء استفاده نکند؟ چرا در نخستین پرسش از احمدی نژاد ( اسفند ۹۰)، رهبر متوسل به حکم حکومتی نشد؟ اساساً دشمن کیست و سوء استفاده او از سوال مجلس چگونه ممکن است؟ مگر موضوع سوال از احمدی نژاد چیزی غیر از یک پرسش ساده است؟ در زیر به متن سوال بنگریم که چه بود و اساساً چه خطری را می توانست به دنبال داشته باشد:

جناب آقای دکتر احمدی نژاد، رئیس جمهور محترم

مستحضر هستید…در شهریور ماه و نیمه اول مهرماه  ۱۳۹۱، قیمت ارز خارجی نوسان زیادی داشته که باعث کاهش شدید ارزش پول ملی گردیده است، به طوری که پس از خودداری یک ماهه بانک مرکزی از تزریق ارز به بازار، در روز سه شنبه ۲۱/۶/۹۱ دلار هنگام صبح ۲۲۰۰ تومان، ظهر ۲۵۰۰ تومان و شب ۲۷۰۰ تومان قیمت گذاری شد و در روز ۱۱/۷/۹۱ نیز به نزدیک ۴۰۰۰ تومان رسید.

نظر به این که وزیر امور اقتصادی و دارایی خود را از نظر حقوقی پاسخگوی مسائل ارزی نمی داند و رئیس کل بانک مرکزی نیز از حضور در مجلس خودداری ورزید و “به طور کلی مسئولان اقتصادی کشور تلویحا نشانی جناب عالی را به عنوان تصمیم گیر اصلی می دهند”…مستدعی است درباره علت تعلل دولت در تصمیم‌گیری در خصوص تنظیم بازار ارز و رهاسازی آن در مدت مذکور توضیح بفرمایید.

درچنین شرایطی که موجودی ارز خارجی کشور باید با رعایت دقیق اولویت ها تخصیص یابد چرا کارهایی برخلاف این تدبیر صورت گرفته است؟ مثلا در شش ماه اول سال ۹۱ ، مطابق اسناد گمرک، تعداد ۱۵۷۰۰ خودروی خارجی با ارز مرجع وارد شده است…”آیا این قبیل کارها با اقتصاد مقاومتی مورد نظر رهبر انقلاب سازگار است”؟  /پایان متن سوال/

احمدی نژاد: بگم بگم؟

آیا شگفت انگیز نیست که سوال نمایندگان معطوف به نوسان بی سابقه ارز مستدل به توصیه رهبر مبنی بر اقتصاد مقاومتی ، به فرمان خود رهبر اینک از دستور کار مجلس بیرون می رود؟ آیا نباید رهبر خرسند باشد که در اوج تحریم ها وقتی به تشخیص رییس مجلس ۸۰ درصد اوضاع وخیم اقتصادی ناشی از سوء مدیریت دولت است و ۲۰ درصد در اثر تحریم ها، مجلس به وظیفه قانونی خود عمل می کند تا اقتصاد مقاومتی مورد نظر رهبر به اجرا گذاشته شود؟ پس چرا خروج سوال از برنامه کار مجلس؟

پاسخ را باید در مناظره معروف احمدی نژاد و میرحسین موسوی یافت که رییس دولت خاطره ای تاریخی را برای ملت ایران یادگار گذاشت تا هرگاه انسان بی پروایی بخواهد کسی را بی آبرو نشان دهد می گوید: بگم بگم؟

نه این است که احمدی نژاد تهدید کرده بود که «حضور در مجلس را فرصتی برای گفتن ناگفته ها می داند»؟ مگر علی مطهری نگفته بود که «احمدی نژاد ناگفته هایش را بگوید و خیال همه را راحت کند». (علی مطهری: ما می‌خواهیم هرچه زود‌تر ناگفته‌های خود را بگوید تا خیال همه راحت شود فکر می‌کنم رییس جمهور (می خواهد) مجلس را بترساند تا از سوال عقب نشینی کند و گرنه ما از هر چه که احمدی‌نژاد بخواهد بگوید استقبال می‌کنیم.- ۴ آبان ۹۱-)

مگر احمد توکلی بی پروایی احمدی نژاد را تا آنجا مخاطره آمیز ندانسته بود که هشدار داد مخالف سوال از رییس دولت به دلیل “حساسیت بازار ارز” است؟ مگر نه این است که نمایندگان در سوال شان تصریح داشتند که همه مسئولان دولتی نشانی احمدی نژاد را در بحران ارز می دهند؟ بدیهی است که او نیز می خواهد نشانی فرد یا افراد دیگر را بدهد که صلاح نیست پرده ها در افتد که مردم بفهمند. آنکه نباید بفهمد مردم اند نه دشمن.

به قول مجتبی واحدی، خامنه ای مشخصات دقیق «دشمن» را داده است آنجا که بنا به نظر سنجی صدا وسیما پس از مناظره علی مطهری و علی اصغر زارعی ( ۱۹ آبان ۹۱)، ۷۹ درصد «مردم » موافق  سؤال از رئیس دولت بودند.

نتیجه: اگر احمدی نژاد پرده دری کند؟

طی هفت سال گذشته احمدی نژاد بسیاری را از جمله رفسنجانی، ناطق نوری، واعظ طبسی و  همچنین “برادران قاچاقچی”- کنایه به سپاهیان- را بی حیثیت کرده است. او نشان داده که اگر بی آبرویش کنند، نظام ولایی را بی آبرو خواهد کرد. نظام ولایی اگر بی آبرو شود، “ولی امر مسلمین جهان” بی آبرو شده است خصوصا اینکه او احمدی نژاد را نزدیک تر به خود دانسته بود تا رفسنجانی.

اگر نظام ولایی و رهبرش بی آبرو شوند، چگونه می توان انتخابات شکوهنمد! دیگری را در کمتر از ۷ ماه سامان داد که بی تردید نامزدهای مورد نظر رهبر در فهرست مفسدان در دست احمدی نژاد قرار دارند؟ فرمان آتش بس لازم است تا به ضرب و زور هزار توجیه و حکم حکومتی مردم رنجور از فشار اقتصادی از بلندگوی مجلس نشنوند که در درگاه ولایت چه فسادها که نیست. از این رو رهبر در موردی پیش از این فرموده بود «از امروز تا “روز انتخابات” هرکسی احساسات مردم (بخوانید فهم مردم) را در جهت ایجاد اختلاف (بخوانید روشنگری) به کار بگیرد قطعا خیانت به کشور (بخوانید نظام) کرده است.- ۱۰ آبان ۹۱-

انتخابات آتی شیشه عمر نظام است که خامنه ای می هراسد به دست نازپرورده اش (احمدی نژاد) شکسته شود.

حسین علیزاده – ۲۲٫۱۱٫۲۰۱۲

http://www.radiofarda.com/content/o2_ahmadinejad_parlaiment_iran/24779811.html

برچسب ها
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
بستن